دنیای من

دنیای من

پیش ام یک کاغذ  و قلم و صد قاب پنجره است .

قصد ام یک بیت غزل و سوز حنجره است .

بیرون از اتاق من پر از هیاهو است .

جنگ و نفاق و کینه و دنیای واهی است .

دنیای من درون همین سینه خفته است .

بی غم زغم و گاهی پر از حواشی است .

بیرون ز من دنیای مصوﱠر ، خیالی است .

هر چه هست ، زیبا است ولیکن خیالی است .

درون این اتاق دنیای من چه عالی است

هر چند به خیال دیگران ، دنیای من خیالی است .

کابل – حوت 1387

رادیو و تلویزیون راه فردا