سر وجود  

ای که لبخند آرایش لب های توست

آب روشنی اش برگرفته ز چشمان توست

ای صاحب الامر،کاین کعبه قدمگاه توست

زینت شب، گرد ره پای توست

چند صباحی است ز عدم به وجود آمدم

وجود سر وجود ز وجود تو آموخته ام

ای وجودت سر وجود وجود از عدم

بی لقاء روی تو کاش نشود وجودم عدم

عذر مکن بهر آمدنت که گنه کاره ای

گنه تو بکردی!که دل ز کفم برده ای

شرح غم ناگفته خویش به چاه گفته ام

به فضلت بگشای نامه سر بسته ام

بیا و آباد کن این ملک خرابات را

پر کن از ا شک و می وصل جام را

آدینه نزدیک است و صبرصرف انتظرم نیست

ای دل تپش ازچیست؟نظرم یارای نظرش نیست

مهر 85 – کاشان