یک غزل

 

یک غزل

دوباره شعرمی سرایم ،دوباره یک غزل

شعرم پر از بهانه می شود،تنها برای  یک غزل

به نام هرچه لفظ عاشقانه است.

تمام واژه های خوب من، فقط برای یک غزل

 زگیر و دار انظمام واژه ها، همین یکی ترانه است

  بخوان ،بخوان ترانه را برای یک غزل

تو به خشکسالی شب های سرد عاطفه بخند

بخند به انزوای داستان خوب یک غزل

 (تنها) به جرم رسیدن به  منتهای عاشقی

زخم های دل گریه می کنند  درانتهای یک غزل

عباسعلی حسینی – سنبله 1387 کابل

رادیو و تلویزیون راه فردا